ارزیابی سطح دوز مرجع تشخیصی ناشی از آزمایشات سی تی اسکن در گروه سنی بزرگ سالان در تهران: گزارش کوتاه

زمینه و هدف: امروزه آزمایش های سی تی اسکن نقش مهمی را در تشخیص بیماری ها ایفا می کنند و به همین دلیل دوز قابل توجهی از آزمایش های پرتونگاری پزشکی را به خود اختصاص داده اند. یکی از نکات مهم در به کارگیری پرتوهای یونیزان رعایت اصول حفاظت پرتویی می باشد. هدف این مطالعه ارایه و تدوین سطح قابل قبول دوز جذبی در آزمایش های سی تی اسکن می باشد.روش بررسی: سطح دوز مرجع تشخیصی در گروه سنی بزرگ سالان (بیش تر از 15 سال) در 11 مرکز سی تی اسکن شهر تهران مورد مطالعه قرارگرفته است. چارک سوم  computed tomography dose index weighted (ctdiw)به عنوان دوز مرجع تشخیصی (diagnostic reference level) در نظر گرفته شده است. یافته ها: مقدار دوز مرجع تشخیصی در گروه سنی بزرگ سالان (بزرگ تر از 15 سال) برای سر، سینوس، ریه، شکم و لگن به ترتیب برابر است با: 87/50، 27/38، 05/8 و 11/9 میلی گری.نتیجه گیری: میزان دوز مرجع تشخیصی برای آزمایش های سر از بقیه نواحی بیش تر است و دوز مرجع تشخیصی در شهر تهران در گروه سنی مورد نظر و پروتکل های مورد مقایسه کم تر از دوز مرجع ملی می باشد.